Rotskruiper!!!! 23-11-2010

Maandag leek een lange schooldag te worden, eerst hadden we 2 uur college en daarna nog meer onzin lessen. Maar tijdens het college tikte Jeroen Nachtegaal mij aan en wees op zijn beeldscherm waar met rode leters rotskruiper, limburg stond. Een halve seconde later tikte ik op mijn beurt jurrien aan en schoten we de collegezaal uit. Voordat we de school uit waren hadden we Erik al geregeld dat die ons op kwam halen bij huis, nog niet wetende dat het om een rotskruiper ging :P. Pas toen we bij Erik in de auto zaten drong het hem door dat het om een rotskruiper ging. Het gaspendaal werd ingetrapt en we waren op weg een half uur na de piep. Nu stond ons alleen nog een rit van 2 uur te wachten naar de ENCI groeve bij maastricht. Een echt gemakkelijke rit was het absoluut niet, de vogel was inmiddels al meer dan een uur uit beeld. Gelukkig werd de vogel een half uur voor aankomst weer gemeld. Toen we aankwamen sprongen jurrien en ik dan ook lettelijk uit de auto en renden we naar de plek vanwaar je uitzicht had op de groeve. De vogel was eventjes buiten beeld maar moest in ee grote spleet zitten. Wel zagen we de oehoe op zijn vaste stekkie zitten. Opeens riep iemand dat die vloog en naar de andere kant van de groeve vloog. Even was er paniek omdat niemand de vogel zag. Gelukkig werd die weer ondekt op een andere wand en toen kon ik hem ook weliswaar op grote afstand zien. Later kwam die wat meer vrij en kon iedereen hem prachtig zien. Hij deed zijn naam eer aan en kroop langzaam over de steile wand omhoog op zoek naar insecten. Gedurende een half uur hebben we rotskruiper prachtig kunnen zien, helaas wel wat ver voor de foto. Maar dat maakte voor de beleving niet echt uit. Alsnog maar wat foto's van de wand gemaakt in de hoop er iets op de foto van te zien. Het resultaat staat hieronder, meer zeg ik niet:P
Op de terug weg hebben we nog even gezocht naar grauwe gorzen maar die werkte deze keer niet mee. We waren er een viertal blauwe kiekendieven aan het jagen wat dan wel weer leuk was.

Het zwarte stipje midden in de foto is onderdeel van de rotskruiper en als je zelf nog wat beter kijkt kan je zelf zijn kopje zien.

De wand waarop de vogel zich bevond.

Pterodroma 19-11-2010

Vandaag vanuit Den Helder een dagje op zee gevaren. De weers voorspellingen waren op zich niet heel gunstig maar ik moest toch ergens mijn Alk vandaan halen. Afgelopen weken lukte dat niet zo. Om 8 uur vertrokken we vanuit de haven van Den Helder richting de zuid punt van Texel waar we de zee opvoeren. Al snel kwamen de eerste meeuwen achter de boot aan gevlogen en zagen we de eerste roodkeelduikers. Na uurtje kwamen de eerste drieteenmeeuwen bij de boot en af en toe kwam er een jan-van-gent lang zoefen. De zee was kalm en er stond een matig windje, die nog wel best frisjes was. In een grote groep zwarte zee-eenden vlogen ook nog 3 vrouwtjes grote zee-eenden. Een grote duiker die in de nominatie kwam voor ijsduiker pikte we helaas te laat op en konden we niet meer fotograferen helaas. Verder was het lange tijd vrij rustig met weinig hoogtepunten. Wel vlogen er veel duikers rond en zagen Jurrien en ik een parelduiker langs vliegen. Rond 12 uur was het echter wel raak met een ijsduiker, een adulte vogel dobberde rustig op de inmiddels bijna vlake zee. Erg schuw was de vogel niet en de boot kon meerdere keren de ijsduiker van dichtbij naderen. Opmerkelijk was een juveniele jan-van-gent die de ijsduiker letterlijk aanviel vanuit de lucht. Na wat kabaal vloog de ijsduiker een stukje verder en ging weer op zoek naar visjes. Toen de boot weer eenmaal op gang was na een half uurtje de ijsduiker mooi hebben kunnen zien vloog er een tweede exemplaar ijsduiker ver voor de boot langs. Maar volgens mij hebben maar weinig mensen aan boord deze vogel gezien of afgemaakt als ijsduiker. Inmiddels kwam het zonnetje ook wat meer door waardoor de sluitertijden van me camera weer wat acceptabeler werder. De jannen kwamen nu ook wat actiever op het aas af. Meerdere keren doken ze op nog geen meter achter het schip in het water. Eigenlijk had ik wat minder milimeters moeten hebben, want op veel foto's had ik maar halve vogels. Maja...met wat creatief photoshoppen viel er nog wel wat van te maken. Foto's van de tocht zijn hieronder te vinden.

Waterspreeuw 8-11-2011

Afgelopen tijd werd er in de Amsterdamse waterleidings duinen onregelmatig een waterspreeuw gezien. Vaak werd de vogel pas in de middag gevonden en de volgende dag was de vogel niet meer aanwezig op de oude plek. Zondag werd de waterspreeuw weer gezien door meerdere mensen en wij namen dus maar de gok om er heen te gaan. Onze eerste halte lag echter in Stellendam waar Erik nog wat foto's wilde maken van de Woestijntapuit. Helaas bleek deze gevlogen te zijn en even later bij de Starrevaart konden we de Rosse franjepoten ook al niet vinden. Een klein opkikkertje was een vrouwtje krooneend op de plas. Volgende halte was nu de waterspreeuw. Na wat gezoek en een paar keer niet helemaal goed gelopen kwamen we aan op de juiste plek die erik op de kaart had gezet. Helaas was dit ook weer niet de juiste plek en weer wat gewandel verder kwamen we nu echt op de goede plek aan. Het had ons ondertussen twee blauwe kiekendieven en wat damherten opgeleverd (was erik weer blij mee). De waterspreeuw dreef echter rustig op het water op zoek naar wat lekers onder water. Gedurende 1,5 uur hebben we de waterspreeuw prachtig gezien, soms zat die een beetje te duffen en te wippen langs de kant maar soms deed die weer een leuk sprongetje in het water om met een klein vlokreeftje omhoog te komen.


Erik en Jurrien heel sirieus de waterspreeuw aan het "spotten".
De waterspreeuw had een mooi plekkie uitgekozen.

Na de waterspreeuw prachtig gezien te hebben werd het weer tijd om richting Gelderland te gaan. Erik moest op tijd weer thuis zijn en zo konden we voor de file's naar huis rijden. Er was nog wel ff tijd om langs een ransuil te gaan. Sinds een tijdje zat er een groepje ransuilen in een berkenboom midden in een klein dorpje. Gelukkig kwam net nog eventjes het zonnetje door en kwamen de mooie herftkleuren naar boven. Verder zagen we nog een goede gelderland soort: een eidereend :P

Woestijntapuit Part II 5-11-2010

Zo heb je er nog nooit eentje en zo heb je er opeens al weer twee binnen twee weken. Ervan uit gaant dat dit exemplaar bij Stellendam niet meer werdt terug gevonden eens lekker uitgeslapen bij mijn vriendin in Zutphen. Het stond al wel in de planning om naar Zuid-holland te gaan dus rond een uurtje of 11 naar me kamer gegaan in Arnhem om me tas te pakken. Aangekomen op me kamer zie ik pas om 12 uur dat de tapuit weer gezien is. Met iets meer haast dus maar naar Zuid-holland, het is namelijk wel een mooie soort voor Zuid-holland. In Arnhem was pieter ook nog en aangezien het een nieuwe soort voor hem was wilde die ook wel mee. Om 3 uur kwamen we aan in Spijkenisse en snel de auto gepakt naar Stellendam. Onderweg regende het een paar keer flink en het licht was ook niet al te best. Gelukkig klaarde het een klein beetje op toen we aankwamen. De tapuit liet rustig een beetje in de begroeiing rond langs de dijk. En al snel kwam die dichterbij en vloog zelf een keertje op nog geen meter voorbij me schoenen. Aangezien er meer mensen aanwezig waren was de tapuit best onrustig en kwam niet echt heel mooi voor de foto. Uiteindelijk gingen wat mensen naar huis en kon ik de tapuit wat beter benaderen, wat uiteindelijk nog wel aardige foto's opleverde. Na een uurtje genieten gingen we maar weer naar huis, het licht nam snel af en me buik was flink aan het rommelen. Owja...die ene foto is inderdaad erg blauw uitgeslagen, kon het ff niet goed krijgen :p

Citroenkwikstaart 1-11-2010

Sinds afgelopen zondag zit er weer een citroenkwikstaart in Nederland en toevallig genoeg op precies de zelfde plek als vorrig jaar. Echter ziet dit exemplaar er wel wat mooier uit. Helaas had ik zondag geen tijd om er nog heen te gaan en in eerste instantie maandag ook niet. We hadden een grote toets maandag van ons beheersplan. Gelukkig had ik niet de 4 uur nodig die ervoor was gerekend en was ik in 2 uurtjes klaar. Van Jurrien hoorde ik dat de citroenkwik er nog steeds zat en al snel zaten we in de trein richting Leiden waar Erik ons oppikte en naar de plek reed. Het gebiedje waar die zich bevond was een half onderwater gelopen paarden veldje. Niet echt een mooi plekkie ofzo :p De vogel werkte goed mee voor een plaatje van dichtbij, het weer helaas niet. Maar uiteindelijk ben ik nog best wel tevreden met het resultaat. Verder was een grote groep van ongeveer 100 watersnippen ook wel spectaculair, nog nooit zoveel van die beestjes bij elkaar gezien.