In een uurtje was ik bij de duinen aangekomen, nu alleen nog naar het vogelmeer. Ik had alleen wel op de verkeerde plek geparkeerd en een woeste tocht door de duindoorn was het gevolg. Uiteindelijk kwam ik zwaar bezweet aan bij het meertje en zag de andere vogelaars al staan. Vrijwel onmiddelijk had ik de kievit in beeld. Wat een prachtig beestje is het toch!! Ondertussen moest ik wel een paar keer het zweet uit mijn oculair vegen. Maja...dat hoort derbij bij zo'n gave soort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten